به طور کلی ترکیبات شیمیایی حشره کش باید دارای خصوصیات مطلوبه زیر باشند:

الف? روی آفت مورد نظر اثر کافی داشته باشند. سابق این اثر کافی را تلقاتی حدود 100 درصد می دانستند در سالهای اخیر این نظر تغییر کرده و بالعکس عده ای از بیولژیست ها از بین رفتن صد در صد یک آفت را در محیط اکولوژیک زیان آور و خطرناک می دانند، زیرا با انهدام آنها جانوران مفیدی که وابسته بدانها هستند نیز از بین می روند و از طرفی ممکن است جای خالی آنها در محیط به وسیله آفات زیان آور تری پرشود . لذا بر اساس این نظریه تأثیر مسموم از نظر تلفات روی آفت را حدود 75 تا 90 درصد بسته به مورد کافی می دانند.

سمپاشی منازل تهران

ب- برای گیاهان زراعی زیان آور نباشد و اثر گیاه سوزی (phytotoxicity) نداشته باشد. گیاه سوزی ممکن است به صورت پژمردگی، زردی، ریزش برگ و میوه، سوختگی برگ، زنگ زدگی ویاگری (Russeting) میوه ظاهر شود. باید توجه داشت که موقع و مکانیسم مصرف مواد شیمیائی آفت کش در ایجاد گیاه سوزی مؤثر است. مصرف گوگرد در ساعات گرم روز اغلب ایجاد گیادسوزی می کند.

ج. برای انسان و دام بی خطر باشد و بطور کلی روی جانوران مفید حداقل تلفات را ایجاد کند به میزان مسمیت مواد شیمیائی آفت کش برای انسان و جانوران برحسب متوسط مقدار کشنده (L. C. 50) متوسط غلظت کشنده (L. C. 50) و یا مقدار سهم در یک میلیون قسمت از مواد غذائی (P. P. m) نشان داده می شود. (L. D. 50) نشان دهنده متوسط مقدار کشنده سموم برحسب میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن می باشد L. D. 50=X mg/kg و هرچه مقدار X کمتر باشد سمیت ماده شیمیائی بیشتر است. 

50 .L. C نشان دهنده متوسط غلظت مایعات، بخصوص آب به مواد شیمیائی آفت کش می باشد که موجب مرگ 50 درصد از موجودات داخل آن مایع گردد و بر حسب p. p. m نشان داده می شود.

همانطور که گفته شد p. p. m نشان دهنده یک قسمت از ماده سمی در یک میلیون قسمت از مایعات و یا به طور کلی موادی که آلوده به سم شده اند می باشد. این معیار گاهی برای نشان دادن حداقل آلودگی مواد خوراکی به سموم آفت کش در سم پاشی که برای انسان و دام بی خطرند بکار می رود. مثلاً حد مجاز آلودگی مواد خوراکی به د.د.ت یک p. p. m است، یعنی در یک تن محصول وجود یک گرم د.د.ت بی خطر است و اگر آلودگی بیشتر از این حد باشد آن ماده غذائی قاعدتاً باید معدوم گردد.

د- از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. به عبارت دیگر مخارج ناشی از مصرف سموم کمتر از ارزش افزوده محصول زراعی باشد. البته در این ارزشیابی عواقب نامطلوب ناشی از کاربرد مواد شیمیائی نیز مورد توجه و ارزیابی قرار می گیرند.